Bardaktan boşanırcasına dökülüyordu ağzından kelimeler. Ben fırtına öncesi sessizliği henüz atlatamamış, yalnızca elimi zihnime siper etmeye çalışıyordum. Tüm tenkitler, tüm suçlamalar birer birer ıslattı aklımı. Son bir şimşek çaktı ve bir kapı gürültüsüyle beraber fırtına dindi. En kötüsü ise hava hala bulutluydu ve toprak kokusu yoktu şimdi.
